Ergenler gibi seksky fısıldamalar, ahlar ve ohlar ki black metalciler de bi ara böyle şeylere bulaşmıştı, ile müziğin harmanlanmasını itici bulurum. Cerrone'nin kendini bir idol gibi resmetmesi de bu albüm kapağında cabası. Komedi dans club gibim bir şey. Ama kıta diskosunun önde gelen bir ismi olduğu gerçeği değişmiyor. Disko deyince hafif ve gayri ciddi bir imaj belirse de zihinlerde, besteleri özellikle ilk besteyi takip ettiğinizde güzel ve sağlam bir hattın kurulduğunu duyuyoruz. 70'lerin sesi ne ola ki sorusuna cevaben keyifli bir beyan. Ama ben genelin aksine takip eden nispeten daha düz kıvamdaki iki şarkıyı beğendim. Yani kısacık bir kayıt, yarım saat ya var ya yok.
7,25+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder