Pop punk türünde Weezer ve az biraz Green Day ayarında şarkı yapan kuşakdaşım Jeff kardeş, içindeki korkuları endişeleri dökerken depresif tonlarda eğlenceli ve hatta epik bir çalışmaya imza atmış görünüyor. Bu albümü takip eden kayıtlarıyla da alternatif çevrelerde takip edilmiş ve bayağı olumlu tepkilerle karşılaşmış. Yalan ulan, türün en iyileri listelerini kırmış geçirmiş . Bu vesileyle 3 albümüne kulak vereceğiz. İşin aslı herşeyin dengeli yapıldığı, inanılmaz yaratıcı olmasa bile her fikrin arka arkaya dengeli bir şekilde güçlü melodilerle icra edildiği, sözlerinde inanılmaz samimiyeti ile iç dökmesi ile geleceğini sorgulayan fakir abd gençliğinin sözcülüğüne büründüğü bir yapıt. Biz de alkış tutalım bu demir leblebi sertliğinde hikayelere. En azından punk evreninde sıkça rastladığım hem söyleme hem çalma tekniğinde gayri ciddi ve laubali yaklaşımı burada duymamak da güzel bir şey.
Getting drunk all alone in a quiet hotel room
You repeat all the most shameful things that you've been through
It dawns on you, that it's true, fucking nobody loves you
They're waiting for you to fall, and take your place
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder