8 Temmuz 2021 Perşembe

Jag Panzer - Dissident Alliance (1994)

 İlk albümden tam on sene sonra bu geri dönüş grubu bilenler ve sevenler tarafından hiç de hoş karşılanmadı. Amerikan heavy metalinden gruuvi modern metale bu 'ilerleme', özellikle vokal değişikliği de sözkonusu olunca çok da kafada soru işaretleri doğuracak cinsten bir farklılık teşkil etmemekte, aslına bakarsanız. 90'ların ilk yarısı popülerleşme namına  ani dönüşlere alışığız. Şimdi ben tamamıyla yeni bir grupla haşır ve de neşir oluyormuşcasına kulak kabartabilme süper gücüne sahip birisiyim. Girizgahta Pantera'yı taklit etmişler derler, onu bi öncesinde diyem. Bu modern metal şeyine pek de ısınamadığım için Pantera dinlemeye de hiç ihtiyaç duymadığımdan, ama dinleme listemde elbette, bu benzetmenin getireceği yargılardan da ziyadesiyle bağımsızım. Başlayalım. 1. Vokal hacet getirirken ıkınır gibi kendini fazla zorluyor. Aslında farklı tarzlarda söylediği anlar daha idare eder. Hatta parçalara uygun performans verdiği de olmuş bir kaç yerde. Ama genele kızgın kabız bağırtısı hakim. Görece iyi seslendirdiği iddia edilen baladı da ben sevmedim, başka bir vokal ve farklı bir düzenlemeyle gideri var amma. 2. Besteler de pek matah değil. Lakin gitar harmonileri ve ritim olaraktan gayet hoş icralar mevcut. Sinir bozucu olan şey ise baştan sona hiç bir parçanın iyi olmaması, illa bir patlağı var. Ya The Church gerçekten kötü bir parça değil de vokal kendinden geçiyor nakaratta bir boğuluyor, anlamıyorum.  3. Bestelerde akustik yoluyla, vokal performansı yoluyla, rock'n roll ve folk şeyetmeleriyle farklılıklar sergileyerekten albüme dinamizm kazandırmaya çalışmaları da hoş bir çaba. Yine de genele çok faydası yok bu çabanın. 4. Bu tarz bir kayda göre hem albüm hem de parçaların bir kısmı gereğinden uzun. 5. Bir kaç yerde kullanılan ortaçağ ezgileri albüm kapağı kadar yersiz. 6.Bir yerde eski Nevermore dinler gibi bir şeyler hissettim. Bir parçanın ritimleri de FNM'nin Epic'i aynı. Deliriyorum galiba. 7. Niye bu kadar vakit ayırdım bu albüme, hiç bilmiyorum.

Yağni, tepkiselliği bir kenara, ahan da şuraya bırakırsak rezil bir albüm değil bu. Sadece vasat, belki de vasatın bir tık altı. Pantera'yı dinlemiş olaydım belki daha da kötü derdim, bilemeyeceğim.

4,25+/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder