Grubun albümlerini kronolojik sırada dinlememiş olmanın sıkıntısını çekiyorum sadece. Sound olarak atmosferik ve post-rock tınıları son işlerinde kuvvetlense de çizgisini çok da bozmamış olmamalarının şaşkınlığındayım esasında. Sludge yanı daha güçlü bir şeyler bekliyordum. Dolayısıyla grubun çizgisini üç aşağı beş yukarı daha önce keşfetmenin bir aşinalığı mevcut. Kısacası o kadar da heyecanlanamadım bu albümü dinlerken. Halbuki grubun magnum opus'u diğer bir deyişle baş yapıtı addediliyor bu kayıt. Yanlış anlaşılmasın keyifli anları yok değil ama enstrümental kısımların özellikle pek içine giremedim. Demek ki kronoloji önemliymiş. Bir de alkol kafası daha güzel gittiğini de itiraf etmeliyim.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder