1 Ekim 2008 Çarşamba

Mercyful Fate - Don't Break the Oath (1984)



Melissa'ya göre daha olgun, pro bir çalışma ve albüm boyunca çeşitlilik biraz daha az. Bununla birlikte gaz riffler, güzel gitar soloları, en azından Judas'a göre daha ilgi çekici bateri ve tabi ki Kral Elmas'ın vokali aynen devam. Bu vokale alışmak için yılar önce terk edilmiş bir fabrikanın yıllardır yağlanmamış bir kapısını 13 saat açıp kapayarak antreman yapmama rağmen başarısız olduğumu itiraf etmek zorundayım.
Come To The Sabbath, Gypsy ve Desecration Of Souls beğendiğim parçalar. Enstrümantel parça da fena değil. Aslında sık sık aralara bu tarz bölümler sıkıştırsalar oldukça keyifli olurdu. Bu arada albüm kapağı sade ama etkileyici sınıfında bir numara.
7,50/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder