Öncü metalin delişmen isimlerinden Sigh, 90'ların başında black metal ile (maceracı pek çok grubun müzikal hayatlarına black metal içinde adım atmaları tesadüf mü acaba) piyasaya merhaba derken emsallerinden farkını da ilk kayıt olmasına rağmen ortaya bariz şekilde koymuş. Dramatik ve teyatral yönden 80'lerin Mercyful Fate ve Venom gibi etkilenimleri hatırlatsa da tempo değişiklikleri, orkestral ve senfonik düzenlemeler, barok ve piyano ezgileri yapıtı İskandinav kardeşlerinden ayrı bir yere taşıyor. Japonya'dan adlarını o zaman duyurabilmişler midir bilmiyorum ama bu albümün şu an itibariyle kült bir statüye kavuşmuş olduğunu söylemek mümkün. Bariz olan şey şu ki tür içinde progresif açıdan çağının en az 10 yıl ötesinde bir kayıt bu. Ama yerel yani egzotik Japon kültürün izlerini duyamamak, sözler haricinde, bir miktar hayal kırıklığı yaratıyor, bu sonik cümbüşe yakışırdı doğrusu. Senfonik ve teyatral tarafı baskın black metal'in büyük hayranı olduğum söylenemez. Ama hastası olduğum Victory of Dakini ya da Ready for the Final War gibi epik thrashy parçalar bu açığı kapatmaya yetiyor artıyor bilem.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder