İngiltere çıkışlı elektro pop grubun 7. albümü çok da muhteşem karşılanmamış görünüyor. Fena değil, ama diskografide pek bir gerilerde, derler. Öncesini bilmiyorum grubun. Dolayısıyla benim için taze bir dinleme bu, grubun bakiriyim. Bana biraz arada bir yapım geldi, ilk tepkim bu. İskandinav kulluğunu yansıtan ama bir türlü mistife olmayı başaramamış atmosferik tarafı (ki en başarılı biçimde Faux Suede Drifter'da vücut buluyor, bir de Moon in Your Mouth unutulmamalı) elektro bas ağırlıklı ama orta tempolu diğer şarkılarla aynı sepete atılmış gibi. İşin kötü yanı kısmen hareketli taraf dinlendikçe eskimekte, kalıcılığı zayıf. İlginç bir şekilde delüks baskıdaki 7 remixlenmiş parça çok daha ilgi çekici. Albümün görece yavan asli kısmı önceden dinlemenin beni remikslere hazırlayarak yardımcı olup olmadığını kestirmem mümkün değil, diğer bir deyişle remixleri içeren bağımsız bir farazi EP şeklinde dinleseydim , aynı tepkiyi gösterir miydim, hiç bir fikrim yok. Ama bildiğim bir şey var ki kendimle ilgili olarak, pop müziğini genelde sıkıcı bulurum ve remiksleri severim. 80'lere ucundan dokunduğu ve Knife misali atmosferi inşa ettiği ölçüde kıymetli bir çalışma. Remikslerden de Depeche Mode'dan Dave Gahan destekli Ocean , brütal baslarıyla Anymore introsu, house parti havasıyla Systemagic öne çıkıyor.
7,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder