Öncelikle bu grubun tarzı nedir? Wikipedia ne diyor, indie rock, chamner pop, indie pop, orchestral pop felan filan. Rate your music sitesinde de dinleyenler Nick Cave ve Tom Waits e benzetiyorlar. Ben onu bunu bilmiyorum. Şunu söylemek gerekirse bu rock değil. Gitar (akustik ve bas ağırlıklı), jazzy drum çalma tekniği, piyano, bilumum üflemeli ve yaylı çalgı içeren grubun müziği senfonik bir tarzdan uzak. Kendine has bariton ,tok vokal aceleye gelmeksizin şarkıları söylerken "kendi kendine" tınlayan bir müzik oluşuyor.
albümü tanımlayan tek sözcük ise
KLOSTROFOBİK
olmalı . Giriş parçası El Diablo en el Ojo o kadar rahatsız edici ki konsantre olup dinleyemiyorsunuz. Takip eden parça A Night In'in nakaratında gittikçe yükselen yaylı kımıyla albümün en iyi parçalarından biri. 8 dakikalık My Sister kara mizahla yüklü bir hayat hikayesi anlatıyor. Tiny Tears daha "radyo dostu" ve güzel bir çalışma. Snowy in F# Minor trompet (?) vs. ile kısa ama çok iyi, albümdeki favorilerimden.
Oldukça farklı ve karanlık olan bu albümde 16 şarkı bulunuyor, o yüzden sadece dikkat çekenler hakkında görüşlerimi belirtmeye devam edelim; Vertrauen II , 70lerin kült macera filmlerinde yer alan arkaplan şarkılarını andıran enstrümental bir parça. Talk To Me'deki orkestral kısımların kısacık piyano ile geçiştiği an gerçekten tüyler ürpertici. Ve tabi ki şarkının sonlandığı kısımdaki kaos. Travelling Light bayan bir vokalle söylenen düet parça, ayrılık sonrasını anlatan ve yine yaylılarla desteklenen basit ama çok şey anlatan romantik bir şarkı. Pek de özelliği olmamasına rağmen Mistakes de hoşuma giden parçalar arasında.
Albümün eksi tarafı uzun olması ve birbirini tamamlamayan, konsept dışı şarkılardan oluşması. Tutarlılık az ama bu sayede çabuk sıkan albümlerin arasında yer almıyor. Her zaman dinlenebilesi yüksek de değil.
(8/10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder